birlikdə böyümüşük. azərbaycandakı bütün digər bacarıqlı insanlar kimi underrateddir. azərbaycanda yaşamağa da layiq deyil. ama azərbaycanlılar onun kimi fərdləri olduqları üçün fəxr etməlidirlər, başa düşsələr təbii. əksinədirlər, başa düşmədiyi şeydən qorxur cahil.
ikimiz də travma ilə böyümüşük deyə, (travmadan qəsdim elə azərbaycanda böyüməkdir), ikimizdə də sənətə meyl yaranıb özünü ifadə etmək üçün, çünki loru dildən anlamır ətrafındakılar, şəkillə çəkib göstərməsən, ya kreativ formada üzlərinə söyməsən.
uşaqlıqda rayondan qaçıb bakıya neon'gildə qalmağa gedirdim bəzən. internet və kompyuterləri var idi. səhərə 6-ya qədər oturub interneti kəşf edirdik, hər şey yeni idi. mənə rock musiqini belə onlar tanıdıb demək olar. @vosabi ni demirəm hələ. aerosmith - dream on dinləyirdik hər gecə, valideyinlərin "gedin yatın!" sədaları altında. rayonda internet yox idi və bizdəki tək musiqi kasetləri atamın maşınındakı eminem və şəlaləm mənim kasetləriydi. mədəniyyətlər arası çalxalanırdım.
neon həmişə bizdən biraz fərqli idi, böyük qardaş. vosabiylə mən insanlara qaynayıb-qarışırdıq, o isə kənardan öz dünyasında məzələnirdi hamıyla. çünki niyə də yox. hadisələri xüsusi gözlə görmə və bir-biri ilə əlaqələndirmə bacarığı var idi. sənətçi olduğunu anlamaq çətin deyildi.
daha çox introvert idi. (burdan introvert-in utancaq olduğunu düşünən bütün cahillərə salam, gedin kültürlenin aq).
neon yanındakı hər şeyi səndən daha əvvəl düşünmüş ölçmüş böyük qardaşın kimiydi. sən hansısa məsələyə illər sonra evrika! deyə sevinəndə o "xiyar indi çatır sənə?" deyəcək dostun idi.
özlenirsen @neon
öpür.
(youtube: 
)
)